عزادارى براى امام حسین (ع) مخصوص شیعیان نبوده، بلکه همواره همه‌ى مسلمانانى که محبت خاندان پیغمبر را در دل داشتند براى مصائب آنها ناراحت و غمگین و عزادار بودند، و این عزادارى را به شکلهاى مختلف از جمله تشکیل مراسم مرثیه خوانى یا مراسم هیئات مذهبى و دسته‌جات گوناگون عزادارى نشان مى‌دهند... البته برادران شیعه و سنى باید توجه داشته باشند که بهانه‌اى براى ایجاد اختلاف دست استکبار جهانى ندهند، و در این مراسم کارهایى که متضمن اهانت به مقدسات سایر فرقه‌ها باشد از آنها بروز نکند، و همین‌طور برادران اهل تسنن هم توجه بکنند که امروز استکبار جهانى سرلوحه‌ى برنامه‌هاى خودش در کشورهاى اسلامى را ایجاد اختلاف بین مذاهب اسلامى کرده از جمله بین شیعه و سنى، و دستخوش فریب استکبار جهانى نشوید. ... عاشورا یک حادثه‌ى بزرگِ تاریخ اسلام است، و بزرگداشت خاطره‌ى محرم و شهادت حسین‌بن‌على (ع) و یاران و فرزندان آن حضرت یک وظیفه‌ى اسلامى است، و تنها کسانى با این مخالفت مى‌کنند که با هدفهاى حسین‌بن‌على و بزرگان اسلام یا آشنایى ندارند یا با آنها مخالفند؛ و استکبار جهانى از عاشورا بیمناک است و لذا با آن مخالفت مى‌کند.
