قال الصادق علیه السلام:
انما فرض الله الصیام لیستوى به الغنى و الفقیر.
امام صادق علیه السلام فرمود:
خداوند روزه را واجب کرده تا بدین وسیله دارا و ندار (غنى و فقیر) مساوى گردند.
سلام بر رمضان !
خدایا برای تو روزه میگیرم و با روزی تو افطار می کنم و بر تو توکل دارم...
بیائید تا متواضعانه خیمه گاه رمضان را برپانمائیم و پس از گذشت یکسال دیگر از عمرمان ، یکماه شبانه روز خود را در دریای دعا و مناجات غوطه ور ساخته تا با زدودن زنگارهای جسم و روحمان ، سیاهی و پلیدی ، جهل و نادانی ، غیبت و تهمت ، کدورت و دلتنگی ، سلطه جوئی و تکبر ، حسادت و بدخواهی و دیگر عیوب اخلاقی را از وجودمان دور ساخته تا از این طریق کرامت نفس را جایگزین حقارت نفس نموده و مطهر و پاک خود را به ساحل رستگاری برسانیم.
رمضان ماه رهایی از خواب زدگی و دنیا زدگی – ماه آمرزش گناهان – ماه عطوفت و مهربانی – ماه تقوا و پرهیزکاری – ماه امید بخشیدن به ناامیدان – ماه نیرو دادن به ضعیفان – ماه آموختن و شناختن است.
رمضان ماه گسستن از شیطان و پیوستن به خداست – ماه سخن گفتن خدا – ماه بیدار شدن مردم – ماه آگاه کردن آنها که نمی دانند – ماه تذکر به آنها که می دانند – ماه برانگیختن آنها که نشسته اند و ماه بازگرداندن آنان که برگشته اند – ماه پرواز کردن و اوج گرفتن – ماه قرآن کریم – ماه مولا علی (ع) – ماه ائمه اطهار علیهم السلام – ماه پیامبران عظام و ماه خداست. اصلاً رمضان یک هدیه است ، هدیه با ارزش خداوند برای خدایی شدن و برای فلاح و رستگاری و … . پس به هوش باشیم که این ماه عزیز را به سادگی از دست ندهیم.
در این ماه که ماه قرآن نیز نامیده می شود ، باید تلاش کرده تا ارتباطمان را با قرآن قوی و محکم نماییم ، چرا که هیچ دوستی عزیزتر و نیکوتر از قرآن نمی باشد و لذا خواندن یک آیه در رمضان بهتر از ختم قرآن در ایام دیگر است.
چه نیکوست که کمر همت بسته تا در این ماه که تجلی گاه خداوند لایزال و مزار بهترین بندگان آزاد و آگاه خداوند است ، خود را از هر قید و بند رها سازیم. از بند خواب و خوراک و هر نیاز حقیری که از رفتن بازمان میدارد. (از تناوب مصرف برای تولید و تولید برای مصرف – کار برای نان و نان برای کار – پول برای ماندن و ماندن برای پول و خلاصه از هر سلسله و زنجیری که ما را در بند می کشاند آزاد نمود و حد اعتدال را برای هر چیز رعایت نماییم.) بیایید تا در این ماه پر برکت کینه ها و خاطرات ناخوشایند گذشته را بر باد فراموشی سپرده و به جای آنها محبتها ، عطوفتها ، صمیمیتها و دوستی هایمان را بیشتر و محکم تر نماییم و این فرمایش حضرت امام جعفر صادق (ع) را آویزه گوشمان قرار دهیم که : هرکس در رمضان آمرزیده نشود ، تا سال دیگر آمرزیده نخواهد شد مگر در عرفات حاضر گردد.
پس بنابراین در رمضان مقدس باید مواظب کوچکترین اعمال خود باشیم و به دقت کارهای خویش را بنگریم ، ضعف ها را پیدا کرده و قوت ها را بشناسیم چرا که نه تنها ماه آمرزش است بلکه ماه آموزش نیز می باشد آنهم آموزشهای همگانی.
پس خواهران و برادران عزیز ، در این ماه شریف ، خودشناسی ، خودیابی و خودسازی را فراموش نکنیم. انشاالله
