اردوی فرهنگی پرورشی فصل رویش ...

واقعاً جای همگی دوستان خالی بوده ... ان شاء الله دوره های بعدی ... همگی باهم ....این سفر ، تنها سفری بود که تا الآن بهترین تجربه های زندگیم رو چشیدم ....
حالا بقیه رو نمیدونم اما خودم شخصاً تازه درک می کنم ، تازه فهمیدم که اون روزای جنگ چه نوجوونا و جوونای دلیر و شیرمردی ، ( این شیر مرد رو که میگم دیگه مرد به معنای واقعی کلمه منظورمه ) بدون هیچ آرزوهای مادیی ، وسط میدان جنگ رفتند و جونشون رو فدای اسلام و دین و خاک وطنشون و ناموسشون ، کردند .....
تازه فهمیدم که وقتی توی ارتفاع 12 متری از زمین که داری میای پایین ذکر های مبارک رو ( یا مهدی ، یازهرا ، یا حیدر ، یا حسین )  که زمزمه می کنی چه آرامشی بهت دست میده ....
تازه درک میکنم که توی عمق 20 متری دریا که داری دست و پا میزنی یاد لحظاتی میفتی که توی کلیپایی که همه جا میبینیم که بچه های غواص دارن چه جور نترس و دلیرانه شنا و غواصی میکنند ...
تازه متوجه میشم که وقتی روی ماسه های خاکی کنار ساحل داری سینه خیز میری چه جور به خس خس میفتی و یاد بچه هایی میفتی که با لباس های سنگین غواصی و اسلحه و مهماتی که بر روی دوش و کمرشون بستن ، خیلی سریع و بدون هیچ عذر و بهانه ای تا آخر خط رو میرفتن و خط رو باز میکردند ...
تازه میفهمم ، تازه درک میکنم ، تازه متوجه میشم که مرد بودن به عضلات هجیم و قد دراز و صدای بلند و ..... نیست ...
بلکه مرد به امثال فهمیده ها میگن که با سن کمش ( 14 ) یکه و تنها نارنجک رو به کمرش میبنده و میره تو دل دشمن و  راه دشمن رو می بنده ....
خلاصه دوستان واقعاً این جایی که رفتیم خیلی جای باصفایی ، بود از همه نظر ... به شما توصیه می کنم به عنوان برادر کوچیک شما که اگه چنین فرصت های طلایی برای شما دست داد ، اصلاً از دستش ندید ....
این جور جاها امثال بنده رو واقعاً یک مرد واقعی میسازند ....
به قول معروف : نامرد میری اما وقتی که برمی گردی دیگه مرد برمیگردی ....( البته قصد جسارت به دوستان رو نداشتم ، خودم رو میگم ...)
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
سرآخر هم اللهم عجل لولیک الفرج و العافیه و النصر ... اللهم احفظ نائب المهدی امامناالخامنه ای ... اللهم الرزقنا توفیق الشهاده فی سبیل الله ...
یاعلی التماس دعا
محمد مهدی ...